Jemagalles: Dippen of Dimmen
Conflicten verharden doordat mensen posities innemen en zich op hun plek
verschansen. Je kunt tegen wil en dank in zo'n positie vast komen te zitten. Je staat
op je recht, jij hebt gelijk. Het probleem is dat die
ander daar niet aanwil. Jij staat op de top van jouw berg. Daar wil je niet
van af. Dat uitzicht geef je niet prijs. Jij hebt jouw positie.
Maar de ander heeft ook een positie. Beweging is er niet.
De tegenhanger van het denken in posities is het denken in mogelijkheden. Bij het denken in
mogelijkheden ga je van de top van de berg terug naar de basis. Terug naar al
die veronderstellingen, opvattingen en feiten. Van daaruit ga je kijken wat er
mogelijk is. Misschien een andere weg naar boven. Misschien wel een andere
top. Een plek waar ook plaats is voor de opvattingen, veronderstellingen en
feiten van de ander. Maar vooral een plaats voor jouw eigenlijke doel, de
oplossing van het oorspronkelijke probleem.
Nu is het in de praktijk zo dat je niet zomaar van dat denken in
posities, van dat dippen, af bent. Het levert je namelijk ook iets op:
- gelijk hebben
- dominantie, of
afweer van dominantie van de andere partij
- afschuiven van verantwoordelijkheid
- rechtvaardiging
- aandacht
- een wereld die onderverdeeld is in goed of fout
Denken in posities is niet verboden. Als je tevreden bent met het
resultaat hoef je er niks mee te doen. Als je niet tevreden bent kun je
proberen het dippen los te laten en de overgang te maken naar dimmen. Dat
lukt vooral door iets te doen. Activiteit - om het even wat -
maakt je los uit je verschanste positie. In dit soort situaties kan alles
helpen. Een brief schrijven, met je tenen gaan zitten wiebelen, een foto op je
bureau zetten, ontslag nemen of het koffieapparaat een andere plek geven. Je mag alles doen
om los te komen uit de gefixeerde positie waarin je je verschanst hebt.
Het is de actie, de beweging, die
je losmaakt van de gedachtes die je vasthouden. Eenmaal los, verandert je
standpunt. Vanaf een nieuw standpunt heb je een nieuw uitzicht. Daar
worden nieuwe mogelijkheden zichtbaar.
'Je mag alles' is de aanwijzing dat een conflict -hoewel er twee
vechten- uiteindelijk toch een persoonlijke aangelegenheid is. Je bepaalt zelf of je
voor alles gelijk wilt hebben, of dat je uit bent op effectiviteit. Of je
verantwoordelijk wilt zijn voor je eigen aandeel in het conflict.
Jij bent degene die in actie kan komen!
|